Μακριά από σένα
δεν υπάρχει μουσική,
δεν υπάρχει λιακάδα,
ο κόσμος είναι γκρι.
Μακριά από σένα
τα ρολόγια είναι παγωμένα
κι ο χρόνος ένας ταξιδιώτης
που 'χασε τον δρόμο του
Ο κόσμος π' απαντώ
θα μπορούσε να 'ταν αγάλματα,
οι λέξεις π' ανταλάσσουμε
θα μπορούσε να 'ταν κινέζικα*.
Το δωμάτιο που βρίσκομαι
μπορεί να 'ναι φωτεινό και χαρωπό
αλλά για μένα
είναι σκοτεινό και θλιβερό
Είμαι μισοζωντανή
μέχρι τι στιγμή
που η πόρτα ανοίγει
κι εσύ περνάς από μέσα
Τώρα ο κόσμος μου αρχίζει να λάμπει
σαν ένα παράθυρο με λερωμένα τζάμια
κι αυτό που ταν παλιό και παγωμένο
γίνεται ζεστό και νέο.
Κι έτσι βλέπεις
γιατί δεν μπορώ ποτέ να'μαι
μακριά από σένα
Μακριά από σένα
ο κόσμος είναι άψυχος
λες κι η πλάση
ξεστράτισε.
Τα δένδρα είναι γυμνά,
λουλούδια δεν υπάρχουν,
διψασμένοι είν' οι αγροί,
στερέψαν τα ρυάκια.
Ζούμε, εσύ κι εγώ
για μια ανάσα λιακάδας,
τόσο σύντομη απόδραση
από έκα κόσμο γκρι.
Οι στιγμές μας θέρμης
ήταν περαστικά αγγίγματα, αγάπη,
μα απόψε, θα αγγιχτούμε
και θα παραμείνουμε.
Ο κόσμος π' απαντώ
θα μπορούσε να 'ταν αγάλματα,
οι λέξεις π' ανταλάσσουμε
θα μπορούσε να 'ταν κινέζικα*.
Το δωμάτιο που βρίσκομαι
μπορεί να 'ναι φωτεινό και χαρωπό
αλλά για μένα
είναι σκοτεινό και θλιβερό
Είμαι μισοζωντανή
μέχρι τι στιγμή
που η πόρτα ανοίγει
κι εσύ περνάς από μέσα
Τώρα η ψυχή μου πλέει
σ 'ένα κύμα μουσικής
Ότι μπορούσα να νιώσω τέτοια χαρά
δεν το 'ξερα ποτέ.
Κι έτσι βλέπεις
γιατί δεν μπορώ ποτέ να'μαι
μακριά από σένα