I' ero cómm'a vvuie n'àngelo 'e figlia
e stévo sótt'o sciato 'e mamma mia:
p'Abbèrto me ne jètte d'a famiglia
e so' fernuta 'mmiéz' 'a Ferrovia.
I' ero cómme a vvuie n'àngelo 'e figlia:
mo scappo quanno véco 'a Pulezzìa.
P'o dispiacére mamma s'ammalètte
e papà mio dicètte: "Chélla è mòrta!"
Mo chiagno tutt'o mmale ca facètte;
mo ca nisciuna mano arape 'a pòrta.
Cadètte 'mmano a isso e me perdètte;
ma vuie nun ve l'avit''a fa' sta sciòrta!
Chiagnite ! ma scanzàteve 'a ll'abbisso;
scappate si ‘o vedite accumparé.
Lassatammillo a mme: so' dégna d'isso
E isso è sulamènte dégno ‘e me.