1.KISIM
Kaybetmedim hiçbir zaman dürüstlüğümü ama dürüstlükten çok kaybettim.
Ben her şeye kafa tutmadan önce her şey bana kafa tutmuştu ben gördüm.
Anladım ya fayda etmiyor bir şey.
Engel olamıyorum,dağılıyorum peyderpey.
Var kendimle konuşmak istediğim çok şey.
Açarım ağzımı yumarım gözümü epey epey.
Neden iki büklüm boynun?
Beslediği yılanlara mı kırgın koynun ?
Kurtlar canını alıyorken koyunun,bal umdun da arıdan sade kaldı iğne bulduğun.
Kafan seni dağıtmadan sen onu dağıt.
Kalbin yerinden çıkacak haydi biraz rahatla!
Bildiğim şeyleri ben de öldüremiyorum evet başa çıkamadığım oluyor olanla.
NAKARAT
Avutsun bahaneler.Avutsunlar beni avutabilirseler onlar.
Pek sanmam,hiç sanmam.
Elimi çektim altından taşın,kurtuldu ezilen parmaklarım,
ama canım hala yanıyor.Avutsun bahaneler,bahaneler.
Ah bu bana ağır gelen sözler yok mu...
Ah bu bana ağır gelen yükler yok mu...
Avutsun bahaneler,bahaneler.
2.KISIM
Vermedim kendimden ödün ne dün ne bugün.
Ben zamanı öldürürüm zaman beni öldürürken.
Kangren bir kolum vardı dün kesip atmak ağır oldu hem de onu çok severken.
Anladım ki fayda etmiyor bir şey.
Yaşamak zorundayım bu bildiğim tek şey.
Sanki ben bir kobayım da dünya bir deney.
Kaçacak bir yerin yok doğu,batı,kuzey,güney.
Neden bakışların donuk ve yorgun?
Belli ki mahkemen var içinde büyük sorgun.
Hayatını senden çaldılarsa büyük soygun.
Sende ses yok,kalma suskun!
Ayakkabı bağcığı gibi çözüldü sırlar.
Ben sessiz yürürken köpek bana hırlar.
Yetmiyormuş gibi paçamı ısırırlar.
Saldırmak için kendilerini kandırırlar.
NAKARAT
Avutsun bahaneler.Avutsunlar beni avutabilirseler onlar.
Pek sanmam,hiç sanmam.
Elimi çektim altından taşın,kurtuldu ezilen parmaklarım,
ama canım hala yanıyor.Avutsun bahaneler,bahaneler.
Ah bu bana ağır gelen sözler yok mu...
Ah bu bana ağır gelen yükler yok mu...
Avutsun bahaneler,bahaneler.