Jij hebt altijd zo'n akelige wending, een onfeilbare stroom
Ik moet mijzelf laten gelden middels overdreven opscheppen
Waarom krijgt jij altijd dat wat wij beide willen hebben
En waarom moet ik doen alsof ik gelukkig ben?
Het wordt zo vlot gezegd dat schoonheid van binnenkomt, ha!
Om zoiets stoms te zeggen, ja, dat voelt als een aanfluiting
Waarom zijn er dan zo weinigen die vallen voor mij
Dat jij zo knap bent, doet me walgen
Ik wil, ik wil, ik wil...
Want ik ben jaloers, ik ben zo jaloers
Er is zoveel dat ik nodig heb
Heren en een hoop klavers
Jaloers, ik ben zo jaloers
Men zou alles moeten kunnen delen en vertellen zoals vrienden
Maar ik geef nooit toe hoe ik mij eigenlijk voel
Jij bent verliefd op jezelf en lui en totaal niet intelligent
Maar elke keer dat we elkaar zien praat jij over het positieve dat is gebeurd
Je krijgt een knuffel, ik zeg dat ik zo blij voor je ben
Maar de waarheid kruipt alleen omhoog als ik dronken ben, hik!
Maar als ik naast je wakker wordt, ontken ik alles
En grap en zeg: 'ik weet niet meer wat ik heb gezegd'
Een waarheid met op z'n minst gezegd een modificatie
Ik wil, ik wil, ik wil ook....
Want ik ben jaloers, ik ben zo jaloers
Er is zoveel dat ik nodig heb
Heren, vrienden, reizen, klavers
Jaloers, ik ben zo jaloers
Ik ben zo jaloers
Ik ben zo jaloers
Ik ben zo vreselijk jaloers
Ik ben zo ja, jaloers
Jij bent oppervlakkig en zo egoistisch, maar wie geeft daar ook iets om
Want als je met je pink zwaait, staan de mannen in de rij
Met de minste kleine tegenslag stort jij in
Ik luister en ik troost, maar lach binnenin
Jaloers, ik ben zo jaloers
Er is zoveel dat ik nodig heb
Heren, heren, heren, heren
Jaloers, ik ben zo jaloers
Ik ben zo jaloers