Zamanla,
Gider, geçip gider her şey, zamanla,
Yüzü ve sesi unutulur
Kalbi çarpmıyorsa artık, ardından gitmeye değmez,
Peşini bırakmalı ve böylesi iyidir
Zamanla,
Gider, geçip gider her şey, zamanla,
Satırların, kelimelerin arasında
O tapılan, yağmur altında aranan
Dolambaçlı bir bakışla hayal edilen O
Ve fondöten altı makyajlı bir yeminle
Gecesini yaşamaya giden O
Her şey yok olur, zamanla
Zamanla,
Gider, geçip gider her şey, zamanla,
En güzel anılar bile, (öyle bir surat yaptın ki..)
Galeride eşeliyorum, ölümün raflarında
Cumartesi gecesi şefkat yapayalnız giderken
Zamanla,
Gider, geçip gider her şey, zamanla,
Birkaç kuruşa onun için ruh satılabilecek olan
Köpeklerin süründüğü gibi önünde sürünülen
Bir nezle, bir hiç için inanılan O
Övülen ve mücevherler verilen O
Zamanla, gider, her şey iyice gider
Zamanla,
Gider, geçip gider her şey, zamanla,
Size zavallıların sözlerini fısıldayan
Tutkular sesler unutulur:
”Çok geç kalma, daha önemlisi üşütme”
Zamanla,
Gider, geçip gider her şey, zamanla,
Ve bitkin bir at gibi solgun
Tesadüfi bir yatakta donmuş
Ve belki yapayalnız ama rahat
Kayıp yıllardan aldatılmış hissedilir
Öyleyse gerçekten… Zamanla… Sevilmez artık