Z czasem
Z czasem, odchodzi, odchodzi wszystko
Zapominasz twarz, zapominasz głos
Gdy serce bije mniej, to nie warto co szukać
Dalej, trzeba odpuścić, tym lepiej
Z czasem
Z czasem, odchodzi, odchodzi wszystko
Tamtego którego uwielbiałeś, szukałeś na deszczu
Tamtego którego odgadywałeś po spojrzeniu
Miedzy słowami, miedzy liniami i pod pokrywa
Wymalowanego uczucia które odchodzi na noc
Z czasem wszystko mdleje
Z czasem
Z czasem, odchodzi, odchodzi wszystko
Nawet najfajniejsze wspomnienia, to wtedy, jak wygląda twa morda
Na wystawie wyszukuje na dziale śmierci
W sobotę wieczorem gdy czułość odchodzi sama
Z czasem
Z czasem, odchodzi, odchodzi wszystko
Tamtego któremu wierzyłeś ze ma katar, byle co
Tamtemu któremu dawałeś otuchy i klejnoty
Dla którego sprzedałbyś duszę za parę groszy
Przed którym czołgałeś się jak się czołgają psy
Z czasem, odchodzi, odchodzi wszystko
Z czasem
Z czasem, odchodzi, odchodzi wszystko
Zapominasz pasje i zapominasz głosy
Które wymawiały cichutko słowa biednych ludzi
Nie wróć za późno, i tylko się nie przezięb
Z czasem
Z czasem, odchodzi, odchodzi wszystko
I czujesz się czystym jak ochwacony koń
I czujesz się zlodowacony w przypadkowym łóżku
I czujesz się być może sam sam lecz spokojnie
I czujesz się oszukanym przez stracone lata
A wiec naprawdę...
z czasem...
już się nie kocha..