Χαίρε, Μαρία, αγνή παρθένε.
Άκουσον την προσευχήν μιας παρθένου
ως ου δύνασαι ακούσαι πάσαν την πλάσην .
Μόνη εσύ δύνασαι να μας διασώσεις από την απόγνωση.
Εμείς σώοι ας κοιμηθώμεν έως την επομένη,
μολονότι έχουμε αναστατωθεί από απόκληρους ανθρώπους.
Ω, Παρθένε ! Ιδέ το βαθύ στεναγμό μιας παρθένου.
Ω, Μήτερ ! Άκουσον τις ταπεινές εκκλήσεις ενός παιδιού.
Χαίρε, Μαρία !
Χαίρε, Μαρία, Αμόλυντη.
Το φλογερό έδρανο όπου κοιμώμεθα
θα φανεί να είναι σωρός από πούπουλα,
εάν εσύ άπωθεν, με τη χάρη σου, μας διαφυλάξεις.
Ο αφόρητος αέρας από αυτό το βουρκώδες σπήλαιο
θα ευωδιάσει αν έστω άπαξ εσύ συναινέσεις με χαμόγελο.
Ω, Παρθένε ! Άκουσον την προσευχή μιας παρθένου.
Ω, Μήτερ ! Άκουσον τις ταπεινές εκκλήσεις ενός παιδιού.
Χαίρε, Μαρία !
Χαίρε, Μαρία, Αλάθητη.
Οι εχθροί εξ αέρος και των Ταρτάρων,
καταβεβλημένοι από την ανυπέρβλητη ενοχή της εξορίας τους,
θα διαφύγουν πριν επέλθει η ιερά παρουσία.
Ημείς προσκυνούμε την εξαγνιστικήν χάριν σου
υπέρ της συμβιβασμένης ηυλογημένης υποδείξεως σου.
Και έπειτα ακούμε. Ω, Παρθένε, αγνή παρθένε,
υπέρ ενός πατρός, άκουσον ένα παιδί.
Χαίρε, Μαρία !