Τα φύλλα που πέφτουν περιφέρονται δίπλα από το παράθυρο
Τα φθινοπωρινά φύλλα στα κόκκινα και τα χρυσά
Κοιτώ τα χείλη σου, τα καλοκαιρινά φιλιά
Τα ηλιοκαμένα χέρια που κρατούσα
Από τότε που έφυγες οι μέρες μεγαλώνουν
Και σύντομα θα ακούω το τραγούδι του γερο-χειμώνα
Αλλά μου λείπεις πιο πολύ απ' όλους, αγάπη μου
Όταν τα φθινοπωρινά φύλλα αρχίζουν να πέφτουν
Αυτό είναι ένα τραγούδι που μας αρέσει
Μ' αγαπούσες και σ' αγαπούσα
Ζούσαμε το καθετί, και οι δυο μαζί
Εσύ που μ' αγαπούσες, εγώ που σ' αγαπούσα
Αλλά η ζωή χωρίζει αυτούς που αγαπιούνται
Αργά, χωρίς να ακουστεί τίποτα
Και η θάλασσα σβήνει πάνω στην άμμο τα βήματα των εραστών που απομακρύνονται