Welnu, vaarwel dan maar,
ik zal niet opspelen.
Keer om en ga,
ik heb geen behoefte aan jouw medelijden.
Ik ben misschien wanhopig,
het gaat me misschien niet goed,
maar je zult zien dat ik
nu eens goed
Met opgeheven hoofd ga,
met opgeheven hoofd ga.
Ik heb eindelijk geleerd
dat ik moet opstaan
wanneer ik val.
Met trotse blik en ondanks een betraand gezicht
met opgeheven hoofd door de nacht het licht tegemoet.
Wanneer je terugkeert,
ik weet
dat het spoedig kan gebeuren,
dan is het helemaal voor niets,
ik wacht niet op je.
En wanneer wij elkaar ontmoeten
zal ik nauwelijks naar je omkijken.
En wanneer het me teveel wordt
zeg ik streng tot mezelf:
Ga met opgeheven hoofd,
ga met opgeheven hoofd.
Ik heb eindelijk geleerd
op te staan
wanneer ik val.
Ga met trotse blik en ondanks een betraand gezicht
met opgeheven hoofd door de nacht het licht tegemoet
Nog is mijn zwijgen ietwat verbitterd,
en ook mijn gelach klinkt nog een beetje schel.
Er zijn nog wat splinters in mijn ziel,
ik zie nog geen doel,
maar toch wil ik
Met opgeheven hoofd gaan,
met opgeheven hoofd gaan.
ik heb eindelijk geleerd
op te staan
wanneer ik val.
Met trotse blik en ondanks een betraand gezicht
met opgeheven hoofd door de nacht het licht tegemoet.