Толькі таму, што я павольна замярзаю,
Я шукаю цябе...
Я шукаю цябе...
Я дакладна ведаю, дзе ніколі нікога не было,
Але я – заўсёды з табой...
Заўсёды я – з табой...
Толькі асляпляльнае святло вакол мяне,
Тут глыбока ў вечных ільдах
Свой компас я страціў.
Я – на шляху
Назад
Да табе.
Бура нясе мяне праз мора
З гэтага часу
Адсюль.
Ў снезе я шукаю твае сляды.
Толькі таму, што мае рукавы замярзаюць,
Я магу цябе адчуць...
Я магу цябе адчуць...
І толькі, калі ў маіх венах застыгне кроў,
Ты дакранешся да мяне...
Ты дакранешся да мяне...
Я прайшоў праз гэта пекла,
Тваім холадам быў накормлен спаўна
І мая надзея амаль памерла.
Я – на шляху
Назад
Да табе.
Бура нясе мяне праз мора
З гэтага часу
Адсюль.
Ў снезе я шукаю твае сляды