Με βρίσκει η νύχτα να οδηγώ,
καθώς χιλιόμετρα μετρώ,
στον προορισμό να φτάσω.
Να πάω σ’ εκείνη που αγαπώ
και θέλω πάλι να τη δω
και να την αγκαλιάσω.
Και για τα πάντα αδιαφορώ
αφού η καρδιά και το μυαλό
μονάχα εκεί ανήκει.
Για 'μένα όλη μου η ζωή,
είναι αυτή τη διαδρομή,
Αθήνα Σαλονίκη.
Έφαγα φρίκη, έφαγα φρίκη,
για μια μικρή ξανθιά από τη Θεσσαλονίκη.
Έφαγα φρίκη, έφαγα φρίκη,
η ύπαρξή μου τελικά εκεί ανήκει.
Κίνησα γη και ουρανό
το σπίτι ξέχασα ανοιχτό,
έρημο σαν την καρδιά μου.
Άφησα φίλους και γνωστούς
απλήρωτους λογαριασμούς
και τη δουλειά μου.
Από το βράδυ ως το πρωί
η ύπαρξή μου κι η ψυχή,
μονάχα εκεί ανήκει.
Για 'μένα όλη μου η ζωή,
είναι αυτή η διαδρομή,
Αθήνα Σαλονίκη.