με κοίταξες τα μάτια σου ήταν φωτιές
Μέσα στην νύχτα μυστήρια έλξη το βλέμα σου
ήρθε να πήξει στο σώμα με αγαλιασμένοι η σάρκα σου
ήταν δωσμένη στα χέρια με φιλιά και
πάθος το ένστικτο με δεν κάνει λάθος
και δώθηκαν άσε με να
νιώσω την αναπνοή σου
κάνε με να μπω ζωή
την δική στην σου στήθος
με να πεθάνω...
στα δύο σου στήθη επάνω κρατάμε
ζήσω για να να σαν δάκρυ κοιλησω
για αυτά τα μάτια και εγώ
θα ζω θα πεθενω
στο σώμα αυτό κορμιά
γραμμένα τα όνειρα σου
κρυσταλωμένα στο αίμα με ζεστός
ιδρώτας με καρδιοχτυπωντας στο
στηυθος εσφιγγες μου φώτα
σβησμένα ανάσες ζεύγη φεύγαν
τρένα σαν και χάνονταν
καρδιές ρολόγια χτύποι
τους φαντάζουν λόγια
απρόσιτα άσε με να
νιώσω την αναπνοή σου...