Μεχρι τον ουρανο με εφτασε
Ενα ειδος αγαπης
Που ορκιζομαι οτι δεν γνωριζα
Που χωρισε τη ζωη μου στα δυο.
Λιγο λιγο φωτισε,
Την πιο σκοτεινη μνησικακια
Με αγκαλιαζε καθε κρυα νυχτα
Απο το χερι της εφευγε η αγωνια.
Εγω δεν ηξερα να της παραδωσω
Ουτε τη μιση καρδια
Δεν ηξερα αυτο που εγω ειχα
Δεν ηξερα μεχρι που το εχασα.
Ηταν ενας αγγελος, ηταν ενας ηλιος
Ηταν ενας μερος στο τραγουδι μου
Ενα θαυμα που δεν αξιζα
Η αληθεια σε ολα μου τα ψεματα.
Ηταν λευκη και εγω ημουν γκριζος
Ενα φεγγαρι χωρις τελος
Ενα αστερι και απο ολα
Η πιο ομορφη, ετσι ηταν εκεινη.
Στα ματια της, ειδα το λαθος
Το οποιο προκαλεσε ο εγωισμος μου
Δεν ηξερα οτι με την αποχωρηση της
Θα πηγαινε πισω ολη μου η ζωη
Ηταν ενας αγγελος, ηταν ενας ηλιος
Ηταν ενα μερος στο τραγουδι μου
Ενα θαυμα που δεν αξιζα
Η αληθεια σε ολα μου τα ψεματα.
Ηταν λευκη και εγω ημουν γκριζος
Ενα φεγγαρι χωρις τελος
Ενα αστερι και απο ολα
Η πιο ομορφη, ετσι ηταν εκεινη...