Artysty smutny walc lyrics

Kiedyś w końcu będziesz sam

nieodwołalnie sam.

Sam wobec paru pytań,

znasz je dobrze, równie dobrze

jak ja znam:

Czy Cię pokochał świat?

Czy ślad po Tobie...

ślad

zostanie, czy zginie?

To artysty smutny walc,

to jest okrutny walc.

Artystów zimny Bóg

pytany o to milczy.

On wie, wyrok zna.

Nie znasz go,

nie zgadnę go ja.

To artysty smutny walc

po białej nocy kres,

aż z pustej butelki,

precz, odfrunie mały bies.

Pewnie czyjś ciepły gest

znaczy i wart więcej jest

niźli aplauz olbrzymich sal.

Słuszne są myśli te...

Tak ładnie pocieszasz się,

lecz trwożnie zimnym zmierzchem

patrzysz w dal, daleką dal.

Kiedyś w końcu będziesz sam

nieodwołalnie sam.

Sam wobec paru pytań,

znasz je dobrze, równie dobrze

jak ja znam:

Czy Cię pokochał świat?

Czy ślad po Tobie...

ślad

zostanie, czy zginie?

To artysty smutny walc,

to jest okrutny walc.

Artystów zimny Bóg

pytany o to milczy.

On wie, wyrok zna.

Nie znasz go,

nie zgadnę go ja.

To jest walczyk z losem, co

na wszystkich wyrok zna.

Zgaduje go wielu,

wielu zgadnie... lecz nie ja.

Nie ja.