Art. Brut lyrics

To do ludzi jest krzyk,

Delikatny tak.

To wołanie bez słów,

Chcesz usłyszeć – patrz.

Radość tworzy tę myśl,

Rzeźbi tak jak chce.

Zwalcza lęk,

Granic mniej.

Wykluczony bez wad

Które można mieć

Zachwyt dziecka to stan

Dla nich wiem, to sen

Tak bardzo inny,

A pewnie ten sam,

To może jest tłem,

Jest gdzieś tam.

Który z nich to jest,

Ten prawdziwy świat.

Mój, Twój, jej, albo wasz

Pewnie ich

Jego też

Więc chyba nasz.

I naiwni jak nikt

Żaden dźwięk czy szept

No i szczery ten gest,

Spontaniczny też.

Jakby na przekór tym

Doskonale pięknym, znam

Tym, co są,

Co w alejach gwiazd.

Który z nich to jest,

Ten prawdziwy świat

Mój, Twój, jej, wasz

Ich,

Jego też,

Więc chyba nasz.

Który z nich

To jest ten

Trafny punkt

Widać żal.

Jeszcze coś

Oprócz nas

z obu stron

Dzieje się.

Kolorowy z drewna, ludzi tłum

małych kobiet, panów stu

muchomorów, sanek liczb

przytulają się, to nic.

Kalendarze, cyfry, pełno dat

autoportret, siedem pań,

w okularach siwych dam

dziwnych zwierząt, mnogość klat

pod sukniami patrzą na

świętość, anioł, byki, twarz

oryginalną wieczność ma

przytulają się, przytulają się, przytulają się.