Ќе заплачеш
Како дожд ти ќе заплачеш
И ќе заминеш
Како лисјата со есенскиот ветар тажна ти
Ќе заминеш
Убедена дека никогаш не ќе си простиш
Но ќе се разбуди
Твоето срце, еден ден
Во лето со продорно сонце
И ќе ја замениш
Тагата на плачот во
Насмевки сјајни, ќе се насмевнуваш
И ќе пристигне
Вкусот на најслаткиот бакнеж
А една прегратка ќе те грее
Ќе пристигне
Месечината и една фраза од оние
Кои ќе те изненадат
Ќе пристигне
Мојата кожа да се грижи за твоите копнежи (и)
Волшебноста на ѕвездите
Ќе помислиш дека животот е неправеден и
Ќе заплачеш и ќе се сетиш на часот во
Кој ти реков јас „Не“
„Не ќе те напуштам“
А веднаш нѐ опкружи мрак
Но ќе се разбуди твоето срце еден ден
Во лето со продорно сонце
И ќе ја замениш тагата на плачот во
Насмевки сјајни, ти ќе се насмевнуваш
И ќе пристигне
Вкусот на најслаткиот бакнеж
А една прегратка ќе те стопли
Ќе пристигне
Месечината и една фраза од оние
Кои ќе те изненадат
Ќе пристигне
Мојата кожа и ќе се грижи за твоите
Копнежи и волшебноста на ѕвездите
Поезијата на снегот кој паѓа без шум
Мојата кожа ќе се грижи за твоите копнежи
И поезијата на снегот кој паѓа без шум