Αρνήθηκα πολλά για το χατίρι σου
Πάρα πολλά
Δεν ξαναπίνω πια απ’ το ποτήρι σου
Ούτε γουλιά
Έλεος δε ζητώ ποτέ, παλιόκοσμε
Δε μοιάζουμε κι αν θέλεις ξαναχώσε με
Στις φυλακές
Που είναι για τους ασώματους
Βαρέθηκα να βλέπω τέτοιους κόμματους
Μου το `χες τάξει, το θυμάμαι
Πως θε να γίνουν αλλαγές
Μα ως πότε αυτοί που αγαπάνε
Θα σου γιατρεύουν τις πληγές.