Για τις αγάπες που έχουν τελειώσει
Δεν μπορώ να κλαίω έτσι, δεν μπορώ να θρηνήσω
Δεν ψάχνω για συμπόνια σε όλες τις λέξεις ή όλα τα μάτια
Οπωσδήποτε, σπάζουν την καρδιά μου, τελικά
Για τις αγάπες μου που έχουν φύγει
Δεν μπορώ να κλαίω έτσι, δεν μπορώ να θρηνήσω
Δεν ψάχνω για συμπόνια σε όλες τις λέξεις ή όλα τα μάτια
Οπωσδήποτε, σπάζουν την καρδιά μου, τελικά
Σε είδα χτες στο όνειρό μου
Στον πετρόχτιστο οδό με λιθόστρωτο
Ω, αν μόνο μπορούσε να μιλήσει
Θα μου έλεγε για εσένα αθώα
Αν φίλησα από τα παιδαριώδη μάτια σου, θα σε εκάνουν να κλάψεις τόσο πολύ
Αν σε αγκάλιαζα, θα σε πάρουν από τα χέρια μου μια μέρα
Αν σε αγαπούσα τόσο πολύ, θα σου βλάψουν
Θα σπάσουν την αγάπη μας σε κομμάτια με υπερβολικά άδειο λόγο, μοίρα!
Πρέπει να είναι έτσι, οι εραστές πρέπει να ξεθωριάζουν;