Νιώθεις μοναξιά απόψε,
μήπως απόψε σου λείπω;
Λυπάσαι που έχουμε απομακρυνθεί;
Μήπως η μνήμη σου ταξιδεύει σε μια λαμπρότερη ηλιόλουστη μέρα
Όταν σε φίλησα και σε αποκάλεσα αγάπη μου;
Οι καρέκλες στο χολ σου μοιάζουν άδειες και γυμνές;
Μήπως κοιτάς προς την πόρτα σου και με φαντάζεσαι εκεί;
Η καρδιά σου είναι γεμάτη με πόνο, μήπως να γυρίσω πίσω κοντά σου;
Πες μου αγαπημένη μου, νιώθεις μοναξιά απόψε;
Αναρωτιέμαι άμα νιώθεις μοναξιά απόψε
Ξέρεις κάποιος είχε πει ότι ο κόσμος είναι μια σκηνή
Και ο καθένας μας πρέπει να παίξει κάποιο ρόλο.
Η μοίρα με έβαλε να κάνω τον ερωτευμένο με εσένα αγάπη μου.
Η πρώτη πράξη ήταν όταν γνωριστήκαμε, σ' αγάπησα με την πρώτη ματιά
Είπες την ατάκα σου τόσο πετυχημένα και ποτέ σου δεν έκανες ούτε ένα λάθος
Μετά ήρθε η δεύτερη πράξη, φάνηκες να αλλάζεις και συμπεριφερόσουν περίεργα
Και ποτέ δεν θα μάθω το γιατί.
Γλυκιά μου, είπες ψέματα όταν μου είπες ότι μ' αγαπούσες
Και δεν είχα κάποιο λόγο για να αμφιβάλλω.
Αλλά προτιμώ να συνεχίσω να ακούω τα ψέματά σου
Παρά να ζήσω χωρίς εσένα.
Τώρα η σκηνή είναι άδεια και στέκομαι εκεί
Γύρω μόνο ερημιά
Και αν δεν γυρίσεις κοντά μου
Τότε κάν' τους να ρίξουν ταν αυλαία.
Η καρδιά σου είναι γεμάτη με πόνο, μήπως να γυρίσω πίσω κοντά σου;
Πες μου αγαπημένη μου, νιώθεις μοναξιά απόψε;