Tutaj, w ogrodzie tym, gdzie sobie siedzę
Świeże powietrze, gdzie oddycham świtem
Czasem raz na jakiś czas powieje wiatr
Lecz po Tobie nie zostaje prawie nic
Cień nie oszukuje samotności
To ja wybrałem Ciebie w miejscu tym
I ukrywam przed mym własnym sercem
Pragnienie bez końca by spotkać Cię
Tutaj, w ogrodzie tym, gdzie sobie siedzę
Nie zabija woda dążeń pragnienia
Ale zmywa z wewnątrz mnie rozczarowanie
Tęsknoty nieskończonej Twych całusów
Kwiaty są opuszczone w tej nostalgii
Zmęczone, tak jak ja, od bycia tu
Że w mojej mocy było zdobyć wolność
By na nowo znaleźć się u Twoich stóp