Aquarela [Polish translation]

Na kawałku papieru

rysuję żółte słońce,

a pięcioma lub sześcioma kreskami

jest łatwo zrobić zamek...

Prowadzę ołówek wokół dłoni

i mam rękawiczkę,

a jeśli narysuję deszcz,

dwoma pociągnięciami ołówka

zrobię parasol...

Jeśli kropelka atramentu

spada na niebieski

fragment papieru,

od razu wyobrażam sobie

piękną mewę

frunącą po niebie...

Frunie,

zataczając ogromne kręgi

na Północy i na Południu,

a ja frunę wraz z nią,

ponad Hawajami,

Pekinem czy Stambułem.

Maluję żaglówkę,

która płynie spokojnie.

Ileż nieba i morza

można wyczarować z turkusu...

Spomiędzy chmur

wyłania się piękny samolot

różowo-granatowy

i oświetla wszystko wokół

swoimi reflektorami...

Wystarczy wyobrazić sobie,

że odlatuje, piękny i beztroski,

a jeśli zechcesz,

zaraz wyląduje...

Na kawałku papieru

rysuję statek,

który odpływa

wraz z kilkoma przyjaciółmi,

którzy popijają, ciesząc się życiem...

Z jednej Ameryki do drugiej1

potrafię przeskoczyć w sekundę.

Obracam zwykły kompas

i robię rundkę dookoła świata...

Jakiś chłopiec idzie,

aż dochodzi do muru,

a tam, dalej naprzeciwko

czeka na ciebie

przyszłość...

A przyszłość to statek kosmiczny,

którym próbujemy sterować.

Nie ma czasu, ani litości,

ani wyznaczonej godziny przybycia.

Nie pytając o pozwolenie,

zmienia nasze życie,

a potem skłania

do śmiechu lub płaczu...

Na tej drodze nie jest naszą sprawą

dowiedzieć się czy zobaczyć, co się wydarzy.

Nikt nie zna jej końca

ani nie wie na pewno, dokąd prowadzi.

Wszyscy idziemy

piękną aleją

jakby malowaną akwarelą,

która pewnego dnia w końcu

straci kolor...

Na kawałku papieru

rysuję żółte słońce

(które straci kolor)

a pięcioma lub sześcioma kreskami

jest łatwo zrobić zamek

(który straci kolor)

Obracam zwykły kompas

i robię rundkę

dookoła świata

(który straci kolor)...

1. z Północnej do Południowej lub na odwrót