Kruip naar je raam
Ik roep je zacht vanaf de straat
Altijd een eenzame raam
half wakker en slapend op mijn voeten
Ik ben oud maar heb geen kinderen
Geen telefooncel belletjes van een kwartje meer
Gewoon televisie
‘s avonds laat in mijn slaapkamer helemaal alleen
Het heeft geen zin om te wachten
Bied je stappen aan zodat ik kan klimmen
Laat me al je figuur schilderijen zien
geëtst midden in de nacht
Laat me rekken over je tapijt
Laat me de regen horen die tikt op je straat
wetend dat ik veilig ben binnen
ingepakt in dekens en vallend in slaap