Τα φιλιά σου τόσο πικρά
όταν λερώνεις τα χείλια σου
με ψέματα ξανά.
Λες ότι σου κάνω ζημιά
πως με το πέρασμα των χρόνων
γίνομαι πιο σκληρός
Είναι που δεν πίστευα ποτέ ότι θα σε έβλεπα
να θεραπεύεις τις πληγές μου
με κουρέλια του δέρματος σου.
Από εσένα έμαθα καρδιά μου (από εσένα έμαθα)
από εσένα έμαθα καρδιά μου (καρδιά μου)
και τώρα μη με κατηγορείς μικρή
πως δεν ήξερα να σου δώσω αγάπη
Μου το έδειξες εσύ
υπήρξες η δασκάλα μου για να με κάνεις να υποφέρω
αν καμιά φορά είμαι κακός
αυτό το έμαθα από εσένα
μη λες πως δεν καταλαβαίνεις πώς μπορώ να είμαι έτσι
αν σου κάνω ζημιά
αυτό το έμαθα από εσένα
Μου το έδειξες εσύ
καταριέμαι την αθωότητα μου
και καταριέμαι κι εσένα
καταραμένη η δασκάλα καταραμένος κι ο μαθητής
καταριέμαι που αγαπώ
σου το οφείλω, σου το οφείλω, το οφείλω σε εσένα
Τώρα με πονούν τα χάδια σου
γιατί πρόσεξα πως τα χέρια σου είναι σπασμένα γυαλιά
κάτω από τα πόδια μου
λες ότι σου κάνω ζημιά
και πως με το πέρασμα των χρόνων
γίνομαι πιο σκληρός
Αλλά είναι που δεν πίστευα ποτέ ότι θα σε έβλεπα
να θεραπεύεις τις πληγές μου
με κουρέλια του δέρματος σου
Από εσένα έμαθα καρδιά μου (από εσένα έμαθα)
από εσένα έμαθα καρδιά μου (καρδιά μου)
και τώρα μη με κατηγορείς
πως δεν ήξερα να σου δώσω αγάπη
πως δεν ήξερα να σου δώσω αγάπη
Μου το έδειξες εσύ
υπήρξες η δασκάλα μου για να με κάνεις να υποφέρω
αν καμιά φορά είμαι κακός
αυτό το έμαθα από εσένα
μη λες πως δεν καταλαβαίνεις πώς μπορώ να είμαι έτσι
αν σου κάνω ζημιά
μικρή αυτό το έμαθα από εσένα
Μου το έδειξες εσύ
καταριέμαι την αθωότητα μου
και καταριέμαι κι εσένα
καταραμένη η δασκάλα καταραμένος κι ο μαθητής
καταριέμαι που αγαπώ
καταριέμαι που αγαπώ
σου το οφείλω, σου το οφείλω, το οφείλω σε εσένα
Δεν είναι έτσι, δεν είναι έτσι
Δεν είναι έτσι, δεν είναι έτσι