Апрельское утро [Aprelskoe utro] [Polish translation]

W ślad za latawcem z papieru dwa rowery mkną w dół z pagórka,

poprzez kwitnące drzewa, porzucając senne podwórka.

Kwietniowy ranek, trzepoczą wstążki we włosach,

Rozpięte na wietrze kurtki lecą niby żaglowce

Porzucone rowery, buty pośpiesznie zzute w mokrej trawie

Na wyścigi po stoku w dół, ku morskiej chłodnej toni,

Balansując na wąskim molo, biec na kraniec ziemi,

Karmić białe mewy, statki liczyć na horyzoncie

Być strasznie niepoważnymi, szczęśliwymi i głupimi całkiem

Lecz widzieć wszystko o wiele jaśniej, czuć wszystko stokroć silniej

Pijanemu wiatrowi, słonym bryzgom podstawiać swoją twarz

Śmiać się, wirować, rozrzucić ręce i w piasek paść

Jak lekkomyślnie i hojnie szafuje obietnicami wiosna

Zapowiada tak wiele ciepłych dni, lecz ten nie wróci już do nas

Poddawszy się uczuciom wezbranym, ucichnąć, w ręce ręka

Patrzeć z bólem i smutkiem, jak słońca zachód kona