Στον καναπέ εσύ κι εγώ στα όνειρά μου
δυο δρόμοι χωριστοί ανοίγονται μπροστά μου
ραγίζει το γυαλί κι όπου να ’ναι σπάει
το λέει η σιωπή, το λέει και πονάει
Απλά υπάρχουμε όμως δε ζούμε
απ’ την αλήθεια δυστυχώς πως να κρυφτούμε
απλά υπάρχουμε και τίποτα άλλο
αν είναι αγάπη αυτό που ζούμε αμφιβάλλω
Στον κόσμο σου κι εγώ σε έναν άλλον
δυο άγνωστοι γνωστοί στο ίδιο περιβάλλον
τα λόγια περιττά στα χείλη μας που καίνε
τα μάτια μας κι αυτά δακρύζουνε και λένε
Απλά υπάρχουμε όμως δε ζούμε
απ’ την αλήθεια δυστυχώς πως να κρυφτούμε
απλά υπάρχουμε και τίποτα άλλο
αν είναι αγάπη αυτό που ζούμε αμφιβάλλω