I заўжды, калі ў думках ты,
Я іду па тваіх слядах.
I заўжды, пакінуўшы ледзь/чуць след,
I заўжды -- лягчэй яго сцерці.
Увесь час -- ўсё яшчэ бянтэжыш/хвалюеш мяне,
Мне цікава, як ты жывеш?
Я -- тысча бомбаў моцных;
Мільён алмазаў ў паветры.
Мне цікава, як ты жывеш?
Я -- што крычаць сірэны;
Бясшумна, як бязветран дзень.
Мне цікава…
I заўжды, калі тонеш ў віне,
Кажаш коламі, трымаеш.
I заўжды -- што раблю -- усмех,
I заўжды -- шчасліва нейкі час.
Увесь час -- не сумую па табе,
ўсё ж цікава, як ты жывеш?
Я -- тысча бомбаў моцных;
Мільён алмазаў ў нябёсах.
Мне цікава, як ты жывеш?
Я -- што крычаць сірэны;
Бясшумна, як бязветран дзень.
Мне цікава…, як ты жывеш?
Рэкі выплакала,
Сцены узвела ўвысь --
Каб мяне Свет не бачыў.
Цяпер новае жыццё,
Месца ў сэрцы няма больш,
Мне цікава…
I заўжды -- не сумую па табе,
Месца ў сэрцы больш няма.
Мне цікава...
Мне цікава…
ўсё ж цікава, як ты жывеш?
Я -- тысча бомбаў моцных;
Мільён алмазаў ў нябёсах.
Мне цікава, як ты жывеш?
Я -- якiя крычаць сірэны;
Бясшумна, як бязветран дзень.
Мне цікава…, як ты жывеш?
…Як ты жывеш…
______________
Заўсёды
Заўсёды, калі ты пранікаеш у мае мыслi (думкі),
І я іду па тваіх слядах.
Заўсёды ты пакідаеш малюсенькі след,
Заўсёды -- лягчэй яго сцерці.
Пастаянна -- ты ўсё яшчэ бянтэжыш мяне,
І мне цікава, як ты сябе адчуваеш?
Я -- тысяча падарваных бомбаў,
Мільён алмазаў у паветры.
І мне цікава, як ты сябе адчуваеш?
Я -- тысяча сірэн, што крычаць.
Я -- бясшумна, нібы бязветраны дзень.
І мне цікава, як ты сябе адчуваеш?
Заўсёды, калі ты раствараешся (тонеш) ў віне,
Ты трымаеш мяне за руку і кажаш коламі (кругом i навокал).
Заўсёды -- усё, што я раблю – ўсміхаюся (з усмешкай),
Заўсёды -- я шчаслівая на нейкі час.
Увесь час -- я не сумую па табе, калі цябе няма (ты сыходзіш).
І мне ўсё яшчэ цікава, як ты сябе адчуваеш?
Я -- тысяча падарваных бомбаў,
Мільён алмазаў у паветры.
І мне цікава, як ты сябе адчуваеш?
Я -- тысяча сірэн, якія крычаць;
Я -- бясшумна, нібы бязветраны дзень.
І мне цікава, як ты сябе адчуваеш?
Усе рэкі выплаканыя мной (я выплакала),
Усе сцены пабудаваныя мной высока --
Каб Свет не бачыў мяне.
Цяпер у мяне новае жыццё,
Больш месца ў маім сэрцы не засталося,
Але мне не абыякава (Мне ўсё яшчэ цікава)...
Заўсёды -- я не сумую па табе, калі ты ўтёк.
У маім сэрцы больш не засталося месца.
Але мне не абыякава...
Мне ўсё яшчэ цікава...
Мне не абыякава, як пачуваешся?
Я -- тысяча ўзарваных бомбаў;
Мільён алмазаў у паветры.
І мне цікава, як ты сябе адчуваеш?
Я -- тысяча сірэн, што крычаць;
Я -- бясшумна, нібы бязветраны дзень.
І мне цікава, як ты сябе адчуваеш?
Як ты пачуваешся…
__________________