Anymore [Polish translation]

Gdy była młodsza

Stała i wpatrywała się w drzwi

Czekając na dzień

Który wiedziała, że z pewnością nadejdzie

Kokardki w jej włosach

Ubrana w sposób, jaki myślała, że lubisz

Lecz, gdy czas mijał dalej

Blaknęła każda z obietnic

A dziś już wyrosła

Przechodząc przez to na własną rękę

Na tyle już silna, by dostrzec, że

Byłeś tam, gdzie chciałeś być

Już koniec agonii

Nie pozwolę ci określić

Wszystkiego, kim jestem po jednej rzeczy, której mi brak

Bo jestem warta więcej

Nie powinnam się ukrywać

Tym razem te łzy już za ciebie nie popłyną

Nie będę zawstydzona

Nigdy więcej swym imieniem

Czasami zastanawia się

Wyobraża sobie jaki jesteś

Pustka w środku

Stworzozna przez to, że przegapiłeś jej życie

Ocean powiększa się

Z całym twoim milczeniem

Zostawia za sobą marzenia

Rozwiewa dziecięce fantazje

I dziś już wie, że

Nie wrócisz do domu

Zdejmuje z włosów kokardki

Czekała dwadzieścia lat

Już koniec agonii

Nie pozwolę ci określić

Wszystkiego, kim jestem po jednej rzeczy, której mi brak

Bo jestem warta więcej

Nie powinnam się ukrywać

Tym razem te łzy już za ciebie nie popłyną

Nie będę zawstydzona

Nigdy więcej swym imieniem

Już koniec agonii

Nie pozwolę ci określić

Wszystkiego, kim jestem po jednej rzeczy, której mi brak

Bo jestem warta więcej

Nie powinnam się ukrywać

Tym razem te łzy już za ciebie nie popłyną

Nie będę zawstydzona

Nigdy więcej swym imieniem

Nie będę, nie będę

Nie będę, nigdy więcej

Nigdy więcej, nigdy więcej

Nie będę, nigdy więcej