Σου λέω πως γεννήθηκα
με τον ήλιο το χειμώνα
και είμαι από αυτούς που βλέπουν
το ποτήρι μισογεμάτο
Αν υπάρχει έστω και μια σταγόνα σε μένα
οργής, την καταπίνω
είναι μια εχθρική γη,
θα είχα φυτέψει
Μου φωνάζεις και θα σε ακούσω,
με σπρώχνεις και θα σε αγκαλιάσω
Πριν το όχι
προτιμώ να σκέφτομαι πως ναι γίνεται
να αγγίξεις τον ήλιο
να φτάσεις στον ουρανό πριν να κλείσει
προτιμώ να σκέφτομαι πως ναι γίνεται
Από μικρός ανακάλυψα
τη θάλασσα σ'έναν καθρέφτη
κοιτάζοντάς τον κατάλαβα
πως δεν υπάρχει θάλασσα στην αντανάκλασή του
Μερικά χρόνια αργότερα
και η ίδια καρδιά που χτυπά
για μένα δε θα χρειαστεί ποτέ ξανά
να υποφέρει
Μου φωνάζεις και θα σε ακούσω,
με σπρώχνεις και θα σε αγκαλιάσω
Πριν το όχι
προτιμώ να σκέφτομαι πως ναι γίνεται
να αγγίξεις τον ήλιο
να φτάσεις στον ουρανό πριν να κλείσει
προτιμώ να σκέφτομαι πως ναι γίνεται
Θέλω να φανταστώ
πως δεν τελειώνει σε μένα η θέληση
και πως η ψυχή σου θα ξυπνήσει
ξέρω πως πίσω από τόσο κλάμα
κοιμάται ένα χαμόγελο
Πριν το όχι
προτιμώ να σκέφτομαι πως ναι γίνεται
να αγγίξεις τον ήλιο
να φτάσεις στον ουρανό πριν να κλείσει
προτιμώ να σκέφτομαι πως ναι γίνεται