yorgun bedenimi yıkadıktan sonra
sıkıcı televizyonu açtım
bugün yine ilgimi çekmeyen haberler var
anlayamadığım saçma laflar
en önemli görev neydi ?
çok fazla şey yapmak istiyordum ama zaman beni yakalayıp durdu
dünyada çok fazla şey var
ama benim için endişelenmeden dinlenebileceğim bir yer yok
sadece ayaklarımı uzatmış yatıyorum
gözlerimi kapatmıyorum
az bir şey kapatsam bile
rüya görmeden uyuyorum
ne zaman uykumdan uyansam keskin nefesler alıyorum
anlık baş dönmesi
anlamsız bir gün
her şey tekrar ediyor günün sonunda
sonsuz kavga
sonsuz iç çekiş
sürekli esnemek
gergin sinirler, bıçak kadar keskin kelimeler
hepsinden sıkıldım
kendimi o karanlık odaya sokmaya zorladığım gün
en azından bir kişi arkasını dönüp bana bakardı
başka bir güne zor da olsa ulaşmış biri olarak
kac kere güldüm, ve bu gerçekti
derinlerde komik görünsem de
genç bir çocuğa göre çok fazla endişem var
sadece işini düzgün yap
boş kalbimin farkında bile olmadan
sadece gülüp geçiyorum
bunu sevmiyorum
sadece ayaklarımı uzatmış yatıyorum
gözlerimi kapatmıyorum
az bir şey kapatsam bile
rüya görmeden uyuyorum
ne zaman uykumdan uyansam keskin nefesler alıyorum
anlık baş dönmesi
anlamsız bir gün
her şey tekrar ediyor günün sonunda
ben hariç herkes mutlu mu, bunu çok merak ediyorum
ya da ben bunu saklamayı bilmeyen tek çocuk muyum
herkes kendi gerçek kişiliğini maskeleri ardında saklıyor
ben de artık yalnızlık kelimesine alıştım