Ο καίρος είναι τόσο παγερός , τα χέρια μου στα τζέπια μου
τραγουδάω λαϊκα , ακους ;
δεν εχω ούτε μια πόρτα να χτυπήσω , είμαι λαχτάρος για ευτυχία
Οι δρομοι ειναι μενα , βλέπεις ;
δεν περνάει ο χρόνος , σταμάτησαν τα ρολόια
εσύ υπάρχεις μονο στην άπειρη μονάξιά μου
ή γύρισε πίσω , μ'ακους ;
ή φύγε απο τον κόσμο μου , καταλαβαίνεις ;
έμινε μια φοτογραφία σου , σχισμένο στη μέση
με μαύρο πουλόβερ , την ξέρεις ;
Στις κάποιες αναμνύσεις που πεφτουν απο τα μάτια μου
υπάρχει θαλπωρή σου , καταλαβαίνεις ;