Ամայի փողոցներ, մոռացված ու անտարբեր,
Կանգ առավ կարծես շարժումը, մենություն է,
Ու կորցրեց քաղաքն իր գույնը վառ, կորցրեց
Անկարող եմ ես տալ իմ սերը քեզ,
Ու քո ձայնը, քո հայացքը մի կաթիլ դարձնել ափիս մեջ:
Բուքն է անընդմեջ, փոթորիկն անվերջ,
Հեռացնում են ինձանից քեզ
Ու փորձում ջնջել քո լույսը:
Իմ հեռվում պատմություն,
Իմ հոգում պարտություն,
Վայր ընկան անթիվ աստղերը, որ ապրում են,
Ներկելով երկինքը կարոտի գույնով:
Անկարող եմ ես տալ իմ սերը քեզ,
Ու քո ձայնը, քո հայացքը մի կաթիլ դարձնել ափիս մեջ:
Բուքն է անընդմեջ, փոթորիկն անվերջ,
Հեռացնում են ինձանից քեզ ու փորձում ջնջել քո լույսը:
Անկարող եմ ես տալ իմ սերը քեզ,
Ու քո ձայնը, քո հայացքը մի կաթիլ դարձնել ափիս մեջ:
Բուքն է անընդմեջ, փոթորիկն անվերջ,
Հեռացնում են ինձանից քեզ
Ու փորձում ջնջել քո լույսը:
Անկարող եմ ես տալ իմ սերը քեզ, տալ իմ սերը քեզ:
Բուքն է անընդմեջ, փոթորիկն անվերջ,
Հեռացնում են ինձանից քեզ
Ու փորձում ջնջել քո լույսը:
Անկարող եմ ես տալ իմ սերը քեզ,
Ու քո ձայնը, քո հայացքը մի կաթիլ դարձնել ափիս մեջ: