Anima Noir [Belarusian translation]

й‘Знікаю... у ‘змаўклівым я раі.

Вопль анёлаў у нім, -- няма каму зпачуць.

Дзе (ж…) рай ты знойдзеш?

Дзе (й’н…) -- твой падман?

Бо падаю ў гэтым я -- ў пекле! -- мяжы не чуць’, --

Раз з’ да разам...

І калі, й‘крамя сябе, -- нікога няма вакол...

І ўсё -- ды ‘знікае, -- і я -- паміраю,

Адміраю.

Anima Noir...

Ў гэтым прамёрзлым,

У “садку” загiны’(ўшi)м,

Дзе ўсе ружы паміраюць...

Дзе ўвесь шэп(ы)т мой пасцiхае...

Anima Noir...

Гэты холад

застудзіў, --

Я душу страціў(шы) ўсюю...

(З...) тым выбліскам ‘(з)пошнiм...

Чорная/-ай Душа/-ы...

Ды самотна...

(Толькi бачны...)

Бляскi шкла

‘зБітай люстэркi...

Але/Толькі больш нічога і не відаць,

Няма пра што больш перажываць

(Ні да чаго больш не дакрануцца),

Нічога больш (…няма’)...

Толькі -- Чорная Душа...

____________________

Згубляюся я ў гэтым ціхім раі,

Дзе анёлы крычаць, і ніхто не чуе.

Дзе твой рай (нябёсы)?

Дзе твой падман (хлусня)?

Таму што я падаю (толькі...) ў гэты бязмежны пекла, --

Раз за разам...

Калі я не магу бачыць нічога, акрамя сябе...

І ўсё знікае, -- і я паміраю,

Паміраю...

Anima Noir (Чорная Душа)...

Гэтай халоднай зімой,

У гэтым бясплодным садзе,

Дзе ўсе ружы паміраюць,

Дзе ўвесь мой шэпт заціхае...

Anima Noir...

Увесь гэты холад

замарожвае мяне,

Я згубляю сваю душу...

Апошнiм выбліскам святла...

Чорнай Душы...

Адзінокай...

(/Толькi застаўся)

Бляск шкла

Разбітай люстэркi...

Але нічога больш не відаць,

Нічога больш не адчуваць,

Нічога больш (...няма)...