Engjuj të ndriçueeshëm besova
ishte shpëtimtari im në kohë nevoje
E verbër nga besimi nuk shikoja dëgjoja
tërë përshpërimat, paralajmërimet aq të qarta
I shoh engjujt
Do i drejtoj drejt derës tënde
Nuk ka ikje tani
Nuk ka mëshumë më shumë
nuk ka keqardhe sepse unë ende e kujtoj
Buzëqeshjen kur më shkatërove
Më more zemrën
më mashtrove nga fillimi
Më tregove ëndërra
Dëshiroj të bëhenin të vërteta
theve premtimin dhe më bëre ta kuptoj
ishte vetëm gënjeshtër
Engjuj të ndriçueeshëm, nuk shikoja
qëllimet e tua të errëta, ndjenjat e tua për mua
Engjuj të rënë, më thuaj përse?
cila është arsyeja, gjëmbi në syrin tënd?
i shoh engjujt
Do i drejtoj drejt derës tënde
Nuk ka ikje tani
Nuk ka mëshumë më shumë
nuk ka keqardhe sepse unë ende e kujtoj
Buzëqeshjen kur më shkatërove
Më more zemrën
më mashtrove nga fillimi
Më tregove ëndërra
Dëshiroj të bëhenin të vërteta
theve premtimin dhe më bëre ta kuptoj
ishte vetëm gënjeshtër
mund të ishte përgjithmonë
Tani e kemi arritur fundin
Kjo botë mund të të dështonte
nuk të jep arsye përse
mund të kesh zgjedhur rrug tjetër në jetë
Buzëqeshjen kur më shkatërove
Më more zemrën
më mashtrove nga fillimi
Më tregove ëndërra
Dëshiroj të bëhenin të vërteta
theve premtimin dhe më bëre ta kuptoj
ishte vetëm gënjeshtër
mund të ishte përgjithmonë
Tani e kemi arritur fundin