Անձրևն եկավ շաղալեն,
Ուռու տերև դողալեն.
Վա՜յ, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե՜:
Հրես եկավ իմ աղբեր,
Ալ ձին տակին խաղալեն:
Վա՜յ, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե՜:
Դեմ աղոթրան խաչ անեմ,
Թշնամու դեմ չանչ անեմ.
Վա՜յ, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե՜:
Ձեռս գցեմ վզովը,
Մի երեսը պաչ անեմ:
Վա՜յ, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե՜:
Խալիչեքը փռել եմ,
Նախշուն բարձեր դրել եմ.
Վա՜յ, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե՜:
Թա՛ռլան ջան, քեզ ուտելու
Սեր, կարագ հազրել եմ:
Վա՜յ, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե՜:
Տապկած հավի ճուտ բերեմ,
Ոչխարի մածուն մերեմ.
Վա՜յ, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե՜:
Որ գիտենաս, անո՜ւշ ջան,
Թե քեզ սրտով կսիրեմ:
Վա՜յ, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե՜:
Ղուշ մի դառնա թևավոր.
Դու խաղ կանչի՛ ձևավոր.
Վա՜յ, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե՜:
Յարաբ, կլնի՞ էն օրը,
Որ գաս մեր տուն թագավոր:
Վա՜յ, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե, լե՜,լե՜, լե, լե՜: