Αναμονή [Anamoní] [Serbian translation]

Έστειλες όλα τα πράγματα μου

Στο παλιό μου σπίτι ξαφνικά

Σαν φυγάς δραπέτευσε η ντροπή μου

Δεν είχα δύναμη αντίο να σου πω, ούτε ένα γεια

Απόψε όσο κι αν μεθύσω δε μου φτάνει

Γιατί έχω χάσει τη ζωή σε μια ζωή που ήταν μισή

Κι αν περάσει ο ύπνος, ας με πάρει

Γιατί τα μάτια μου ανοιχτά δεν θέλω, αν δεν είσαι εκεί

Δεν θέλω πια να ζω, σε αναμονή

Απόψε που ξυπνήσαμε δύο ξένοι

Δύο άγνωστοι γνωστοί, στο κέντρο της σκηνής

Συγχώρεσε με μ' άλλη δύναμη δεν είχα

Κι όταν σου πουν πως με μισείς, μην το αρνηθείς

Απόψε όσο κι αν μεθύσω δε μου φτάνει

Γιατί έχω χάσει τη ζωή σε μια ζωή που ήταν μισή

Κι αν περάσει ο ύπνος, ας με πάρει

Γιατί τα μάτια μου ανοιχτά δεν θέλω, αν δεν είσαι εκεί

Δεν θέλω πια να ζω, σε αναμονή

Δεν άνοιξα τα μάτια μου καθόλου

Όλα είναι καινούργια και μου λείπεις

Αφίσα ένα φως για να σε περιμένει

Ξύπνησε με όταν θα γυρίσεις

Δεν θέλω πια να ζω, σε αναμονή