yağmurlu bir günün akşamı
aynı şemsiyenin altında
bana vereceğine söz verdiğin şeyi, unuttun mu?
yorucu ve karmakarışık bir gün de
ben sarsak bir şekilde yürürken
bana vereceğini söylediğin şeyi, unuttun mu?
şimdi lütfen, benim için
çünkü istiyorum.
lütfen, benim için
sadece istiyorum diye.
tut beni, tut beni, tut beni
çünkü bir kucaklama istiyorum.
tut beni, tut beni, tut beni
çünkü bir kucaklama istiyorum.
işi gittikten eve gelene kadar ki sürede,
benden nefret eden, patronumu dinliyorum.
sürekli beni onaylamayan sesler çıkaran.
gözyaşlarına boğulmadan önce
bir fincan kahve istiyorum.
ama çağırabileceğim kimse yok.
şimdi lütfen, benim için
çünkü istiyorum.
lütfen, benim için
sadece istiyorum diye.
tut beni, tut beni, tut beni
çünkü bir kucaklama istiyorum.
tut beni, tut beni, tut beni
çünkü bir kucaklama istiyorum.
sırtım çıkana kadar
köprücük kemiğim kırılana kadar
boynumun arkası sertleşene kadar
tüm bedenim kırmızıya dönene kadar
sarıl sarıl sarıl bana, çünkü istiyorum
sarıl sarıl sarıl bana, çünkü istiyorum
sarıl sarıl sarıl bana, çünkü istiyorum
sarıl sarıl bana