Φοβάμαι την ώρα που θα σε γνωρίσω
φοβάμαι αυτό τον έρωτα να ζήσω
λυπάμαι που υπάρχεις μέσα στην καρδιά μου
λυπάμαι μα δε χωράς στα όνειρά μου
Της μοίρας τα παιχνίδια δε φοβάμαι
μα δε διαλέγουμε αυτούς που αγαπάμε
Αν υπήρχες θα σε χώριζα
τέτοιον έρωτα τι να τον κάνω
τη καρδιά μου δε θα όριζα
δε σε γνώρισα κι όμως σε χάνω
Θυμάμαι τις νύχτες άδεια η αγκαλιά μου
λυπάμαι μα δε χωράς στα όνειρά μου
Της μοίρας τα παιχνίδια δε φοβάμαι
μα δε διαλέγουμε αυτούς που αγαπάμε
Αν υπήρχες θα σε χώριζα
τέτοιον έρωτα τι να τον κάνω
τη καρδιά μου δε θα όριζα
δε σε γνώρισα κι όμως σε χάνω
Αν υπήρχες θα σε χώριζα
τέτοιον έρωτα τον ακυρώνω
την καρδιά μου δε θα όριζα
σ’ αγαπώ πολύ και το πληρώνω
Φοβάμαι...