Choisich mi cuide ri mo thuigse
a-muigh ri taobh a’ chuain;
bha sinn còmhla ach bha ise
a’ fuireach tiotan bhuam.
An sin thionndaidh i ag ràdha:
A bheil e fìor gun cual
thu gu bheil do ghaol geal àlainn
a’ pòsadh tràth Diluain?
Bhac mi ‘n cridhe bha ‘g èirigh
‘nam bhroilleach reubte luath
is thubhairt mi: Tha mi cinnteach;
carson bu bhreug e bhuam?
Ciamar a smaoinichinn gun glacainn
an rionnag leugach òir,
gum beirinn oirre ‘s gun cuirinn i
gu ciallach ‘na mo phòc?
Cha d’ ghabh mise bàs croinn-ceusaidh
an èiginn chruaidh na Spàinn
is ciamar sin bhiodh dùil agam
ri aon duais ùir an dàin?
Cha do lean mi ach an t-slighe chrìon
bheag ìosal thioram thlàth,
is ciamar sin a choinnichinn
ri beithir-theine ghràidh?
Ach nan robh ‘n roghainn rithist dhomh
‘s mi ‘m sheasamh air an àird,
leumainn à neamh no iutharna
le spiorad ‘s cridhe slàn.