Yayılan boya gibi
Giderek belirginleşiyor
Sanki zaman geriye akıyor
Her şey daha da belirginleşiyor
Anıların nehrini geçtikten sonra
Unuturum sandım
Ama o şimdi o boş inancı ve umudu
Çöpe attım
Sessizliğin yankısı
(İçeri hapsolmuş)
Kurumuş dudaklarım
(İçeride dolmuş)
Hikayemiz ne kadar uzun olursa olsun
Elvedamız boş gibiydi
Aşinalık hissi değerini bilmememize sebep oldu
Aşkımız
Küçülen ay gibi soldu
Kastetmediğimiz acımasız
Zehirli sözlerle
Bir birimizin canını yaktık
Sıkıca yığılmış meraksızlığın içinde
Aşkımız
Solmuş bir çiçek gibi acınacak hale geldi
Bir birimizin ne kadar değerli olduğunu bilemedik
Yalnız mevsimimiz
Soldu
Zaman çok çabuk geçiyor
Her kes değişiyor ama
Ama bir şey hiç değişmiyor
Belirginleşiyor
Garip gezinmeler
(Garip yolculuklar)
Uzun sürüklenişin sonunda
(Yolun sonunda)
Son nefesimi veriyorum
Sonucum sadece bir insan
Aşinalık hissi değerini bilmememize sebep oldu
Aşkımız
Küçülen ay gibi soldu
Kastetmediğimiz acımasız
Zehirli sözlerle
Bir birimizin canını yaktık
Sıkıca yığılmış meraksızlığın içinde
Aşkımız
Solmuş bir çiçek gibi acınacak hale geldi
Bir birimizin ne kadar değerli olduğunu bilemedik
Yalnız mevsimimiz
Soldu
Hala hayal kuruyorum
Karanlık gittikten sonra
Güneşli günlerdeki
Sen ve ben
Kendini tekrar edecek
Kendime soruyorum ama
Cevap hep aynı
Kaybolmuş gibi
Seni arayıp duruyorum
Doğduğum gün
Belirlenen kader gibi
Dünyanın başladığı günden
Geriye bakıyorum ama her şey aynı yerde
Doğru cevap olmayan
Bir yolda yürümeyelim
Perdelerin tekrar yükseldiği bir sahne gibi
Bir filmin bizi ağlatan bir sahnesi gibi
Her şeye rağmen sonunda birlikte olan iki yıldız gibi