I nadejdzie złowieszczy dzień, by szczęście nam zaćmić
Twoje i moje pożegnanie i rzeka gorących łez
Na mojej ręce szal, sercu wróży samotność
Z mojego życia teraz odchodzisz
Andżela, Andżela, wiedz kiedy będziesz daleko
Blask Twojego słońca również i mnie grzeje
Andżela, Andżela, wiedz, że ktoś na Ciebie czeka
I że Ci ufa, jeszcze bardziej niż przedtem
A życie przeminie całe w miłości z Tobą
Jako wspomnienie pozostanie szal i cierpienie w mojej duszy
Ja nie wiem, co teraz zrobię ze sobą
Kiedy domem żalu jest teraz nasz dom
Andżela, Andżela, wiedz kiedy będziesz daleko
Blask Twojego słońca również i mnie grzeje
Andżela, Andżela, wiedz, że ktoś na Ciebie czeka
I że Ci ufa, jeszcze bardziej niż przedtem