Βγάζεις τα ρούχα σου αμέσως μετά το σχολείο
Το τσάι ετοιμάζεται, η φλόγα είναι μπλε
Ελπίζεις πως αυτό δεν θα διαρκέσει όλο το μεσημέρι
Η τηλεόραση περιμένει να σου μιλήσει
Είναι το γυμνό σου σώμα στο λευκό βελουτέ
Αλλά δεν υπάρχει συναίσθημα, απλά βάρος πάνω σου
Έχεις τάση για εμετό τώρα όσο σου μιλάει
Πολύ σωστό λεξιλόγιο για τόσο σκληρές πράξεις
Λέει «Όλοι ακολουθούμε τους κανόνες
Δε γίνεται απλά να τους παραβιάσουμε τώρα
Για σένα
Οι μεγαλύτερες αδερφές σου, κι αυτές τις είχα
Αλλά εσύ είσαι η αγαπημένη μου, ξέρεις πως είναι αλήθεια
Μοιάζεις με τη μητέρα σου, σ' αυτή τη στενή μεταμφίεση
Με τα μισάνοιχτα χείλη σου, τα κλειστά σου μάτια
Κι ο τρόπος που με μισείς, και το μήκος των μαλλιών σου
Είναι ο λόγος που σε έκανα, είναι ο δεσμός που έχουμε
Βλέπεις, όλοι μας προσπαθούμε να αντέξουμε
Θα μπορούσες εύκολα να φύγεις και να φτιάξεις τη ζωή σου κάπου
Έτσι δεν είναι;
Και εσύ κρατάς τα μάτια σου κλειστά, πας στο σχολείο στην ώρα σου
Όπου είσαι τσάντα γεμάτη από ζεστό υγρό
Όπου είσαι το πτώμα στην τάξη
Περπατάς τόσο κοντά στα ντουλαπάκια
Ξαπλώνεις τόσο χαμηλά στο γρασίδι
Απέκτησες αυτό το κόψιμο από το διευθυντή;
Απέκτησες αυτή τη μελανιά στο λεωφορείο;
Πρέπει να πλένεις τα μαλλιά σου περισσότερο
Πρέπει να μας μοιάζεις περισσότερο
Σε είδα να περπατάς μια φορά κάτω από το γαλάζιο ουρανό
Έμοιαζε παρόλ' αυτά να κρυώνεις, ο γιακάς σου σηκωμένος
Και προσπάθησα να σου μιλήσω, αλλά απλά με προσπέρασες
Δεν ξέρω τι είπα τότε, γεια ή αντίο
Όλοι θέλουν να είναι αγνοί
Αλλά δεν είναι εύκολο τώρα, έτσι δεν είναι;