Τα μαύρα ρούχα φόρεσα και μες τη νύχτα βγαίνω
αυτή τη νύχτα χώρισα δεν ξέρω που πηγαίνω
με οδηγούν τα πνεύματα σα να με υπνωτισμένη
πνεύματα, οινοπνεύματα κι η νύχτα μαγεμένη
Άμπρα κατάμπρα γι αυτό τον άντρα
σκίζω τα μαύρα που φορώ
άμπρα κατάμπρα φωτιά και λάβρα
τα μάτια π' αγαπώ
Τα μαύρα ρούχα φόρεσα εκείνα που πεθαίνει
τα μαύρα που τρελαίνεται
τα μαύρα που αρρωσταίνει
στα πόδια μου να σέρνεται στα χάδια μου να λιώνει
μαζί μου να τρελαίνεται
κι η νύχτα ξημερώνει
Άμπρα κατάμπρα γι αυτόν τον άντρα...