In mijn geest gaat alles wild
Ik verlies me in jouw ogen
Ik verdrink in de golf van jouw verliefde blik
Ik wil niets meer dan jouw ziel loslaten over mijn huid
Een bloem, een vrouw in jouw hart Romeo
Ik ben niets anders dan jouw naam, de stotterende adem
Onze lichamen, langzaam bewegend in het donker
En in de nacht huil ik tranen die langs mijn wangen stromen
Ik denk alleen wanneer de donkere dag over me neerdaalt
Mijn trieste demonen, in de bodemloze diepte
Bemin me tot de rozen verwelken,
Tot onze zielen in een diepe limbo* zinken
En in de nacht wanneer alles somber is kijk ik naar jou die danst
Ik weerklink door te kussen over de lengte van je borst
Verloren in de lawine van mijn verloren hart
Wie ben je? Waar ben je?
Door de huilbuien, door de lachbuien van jouw verbijsterde schaduw
Weerklink ik door te kussen
In mijn geest gaat alles wild
Ik verlies me in jouw ogen
Ik verdrink in de golf van jouw verliefde blik
Ik wil niets meer dan jouw ziel loslaten over mijn huid
Een bloem, een vrouw in jouw hart Romeo
Ik ben niets anders dan jouw naam, de stotterende adem
Onze lichamen, langzaam bewegend in het donker
En in de nacht wanneer alles somber is kijk ik naar jou die danst