Θαμμένος κάτω από χίλιες χιονοστιβάδες
Έχασα την ευτυχία μου
Έψαχνα για αυτή αγωνιζόμενος
Φεύγοντας από αυτήν την πόλη
Έτσι ώστε να μην μπορέσει να με κοιτάξει
Έτσι ώστε να μην μπορεί να πάρει μια φωτογραφία
Για την κατάσταση της καρδιάς μου
Ποιου χορεύει τώρα αργά και ακίνητα
Μεταξύ των βράχων των αναμνήσεων
Τώρα είσαι εδώ, γελαστός μα κουρασμένος
Ανάμεσα στη μνήμη και την ψευδαίσθηση
Από ό, τι ήταν αυτή η ατόφια αγάπη.
Αυτή είναι η νύχτα μας
Τρέξε γρήγορα άγγελέ μου
Όπως ήταν ο τελευταίος λόγος για να μείνουμε ζωντανοί
Και αν αυτό είναι αγάπη
Τότε θα το αντιμετωπίζουμε σαν μυστικό
Σαν το πιο πολύτιμο δώρο που λάβαμε
Και αυτό είναι ο λόγος το γιατί ζεις,
Γιατί πεθαίνεις.
Δεν μπορώ να αντέξω το ψεύτικο και τους προδότες
Έτσι θα πάω μακριά
Και εσύ, για ποιους ζείς; Για ποιους πεθαίνεις;
Ακόμη και αν ήταν η τελευταία λέξη
Πες το μου τώρα και ίσως μια μέρα θα γυρίσω
Η αγνή/ατόφια/καθάρια αγάπη μου
Σου απόθεσα στα όνειρά μου
Και έκανα τατουάζ εσένα στην καρδιά μου
Έχοντας πίστη ακόμα και στα λάθη
Αφήνω την αγάπη μου μόνο σε εσένα
Όπως ένας μαχώμενος ιππότης
Και περπατάω και περιπλανάμε μακριά
Από όλα, ακόμη και αν ο πόνος
είναι γεμάτος είναι τεράστιος
Αλλά δεν φοβάμαι τη ζημιά
Η ψυχή μου σου παραδόθηκε, μόνο σε εσένα και δική σου παραμένει
Αυτή είναι η νύχτα μας
Τρέξε γρήγορα άγγελέ μου
Όπως ήταν ο τελευταίος λόγος για να μείνουμε ζωντανοί
Και αν αυτό είναι αγάπη
Τότε θα το αντιμετωπίζουμε σαν μυστικό
Σαν το πιο πολύτιμο δώρο που λάβαμε
Εσύ και Εγώ
Η αγνή/ατόφια/καθάρια αγάπη μου
Ποια είναι ίσως η αιτία του θανάτου μου
Αλλά θα είναι στο όνομα μιας ζωής
που ξοδεύεται στην άκρη ενός ονείρου
Για τη μουσική, τους ανθρώπους που φρόντιζαν τις πληγές μου
Αυτοί οι άνθρωποι, η μουσική, μου έδειξαν ένα μέλλον
και ήταν μόνο αγνή αγάπη.