Για όλους μας ο χρόνος για να φύγουμε είναι ορισμένος.
Όπως ένα φύλλο που το φυσάει ο άνεμος...
Η θύμιση γυρίζει πίσω.. Όταν ήσουν παιδί.
Όταν το αίμα στις φλέβες σου παγώσει.
Όταν η καρδιά σου σταματήσει να χτυπάει.
Τότε μην φοβάσαι,
Απλά υπέμεινε.
Γιατί υπάρχει κάτι μετά την ζωή,
Θα δεις.
Κάποτε θα συναντηθούμε ξανά.
Κάποτε θα βλέπω και εγώ από ψηλά.
Στα γηρατειά μου θα ξαπλώνω ευγνώμων.
Και θα κλείσω τα μάτια μου για πάντα.
Ότι μένει είναι η ανάμνηση.
Και σιγά-σιγά θα καταλάβεις,
ότι τίποτα δεν είναι όπως ήταν.
Τότε η ελπίδα για να σε ξαναδώ,
θα δώσει στην καρδιά μου δύναμη,
για να ζήσω.
Κάποτε θα συναντηθούμε ξανά
Κάποτε θα βλέπω και εγώ από ψηλά.
Στα γηρατειά μου θα ξαπλώνω ευγνώμων
Και θα κλείσω τα μάτια μου για πάντα.
Ένα φως λάμπει για εσένα πάντα
Σε ανάμνηση της ζωής σου.
Κάποτε θα συναντηθούμε ξανά.
Κάποτε θα βλέπω και εγώ από ψηλά.
Στα γηρατειά μου θα ξαπλώνω ευγνώμων.
Και θα κλέισω τα μάτια μου για πάντα.
Στα γηρατειά μου θα ξαπλώνων ευγνώμων.
Και θα κλείσω τα μάτια μου για πάντα.