ผมขับรถไปทุกๆที่
ที่เราเคยมีช่วงเวลาร่วมกัน
ผมคิดถึงจูบสุดท้ายของเรา
คุณรู้สึกอย่างไรกับรสจูบนั้น
แม้ว่าเพื่อนของคุณจะบอกว่า
คุณสบายดีก็ตาม
ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่เคียงข้างคุณ
อยากรู้คุณรู้สึกเหงาบ้างหรือไม่
เวลาที่เขาพูดจาข่มเหงทำร้ายจิตใจคุณ
คุณได้อ่านจดหมายที่ผมเขียนถึงไหม
บางครั้งผมก็อดสงสัยไม่ได้ ว่านี่มันเรื่องโกหกหรือเปล่า
ถ้าเรื่องราวของเราเป็นเรื่องจริงแล้วคุณจะสบายดีได้ยังไง
ก็เพราะผมรู้สึกไม่ดีเลย
[Chorus:]
ผมยังจำวันนั้น วันที่คุณเอ่ยลาผม
ผมยังจำเครื่องสำอางที่ไหลเลอะใบหน้าของคุณ
ความฝันที่คุณทิ้งไว้เบื้องหลัง คุณไม่ต้องการมันอีกแล้วใช่ไหม
ดั่งเช่นความฝันที่เราเคยวาดไว้ไง
ผมหวังว่าผมจะเป็นโรคความจำเสื่อม
ลืมเรื่องราวอันงี่เง่าพวกนั้นไปซะ
เช่นความรู้สึกตอนที่นอนอยู่ข้างๆคุณ
แต่ผมไม่สามารถหนีความทรงจำเหล่านั้นได้
เพราะผมรู้สึกแย่จริงๆ
รูปภาพที่คุณส่งให้ผม
มันก็ยังคงอยู่ในมือถือ
ผมยอมรับว่าผมชอบดูมัน
แล้วผมก็รู้สึกโดดเดี่ยว
เพื่อนๆผมก็ยังคงถาม ทำไมผมไม่ไปไหนด้วยกันเลย
มันเจ็บปวดที่ได้รู้ว่าคุณมีความสุข
มันรวดร้าวที่คุณจากไปแล้ว
มันทรมานแสนสาหัส
เวลาที่ได้ยินชื่อคุณทั้งๆที่ผมไม่ได้เจอคุณมาตั้งนาน
อย่างกับว่าเรื่องของเราไม่เคยเกิดขึ้น หรือจริงๆแล้วมันเป็นแค่เรื่องหลอกลวง
ถ้าคำว่าเรามันมีจริง คุณจะยังสุขสบายดีได้อย่างไร
ก็ผมรู้สึกแย่มากเลยไง
[Chorus]
หากวันนี้ผมตื่นขึ้นมาข้างๆคุณ
เหมือนว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงความฝันที่เจ็บปวด
ผมจะโอบกอดคุณให้แน่นกว่าทุกๆครั้ง
คุณจะไม่มีทางหนีผมไปได้
แล้ววคุณจะไม่ได้ยินว่าผมพูดอะไร
[Chorus]
เพราะผมรู้สึกแย่จริงๆ
ไม่..ผมรู้สึกแย่จริงๆ
บอกผมทีว่ามันเป็นแค่ความฝัน
ผมรู้สึกแย่จริงๆ