Amnesia [Greek translation]

Όλο έρχεται και πιο κοντά, νομίζει ότι την ξέρω μα δεν την ξέρω

Όμορφο χαμόγελο, μ' αυτά τα θλιμμένα μάτια

Αυτός ήταν ο τύπος μου, αμνησία, τώρα τελείωσε αυτό

Βλέπω την ανάσα σου κορίτσι μου, είναι πιο παγωμένη

Βλέπω ότι με χρειάζεσαι μα δεν με νοιάζει

Εγώ και η μνήμη μου έχουν φύγει πολύ μακριά από μένα κορίτσι μου, δεν είναι δίκαιο

Το ένιωθα σχεδόν ν' αρχίζει ν' αλλάζει

Μα μετά πονάει πολύ, τότε είναι που αρχίζει να γίνεται θολό

Τόσο κρύο μωρό μου, τρελαίνομαι

Δεν ξέρω γιατί με χρειάζεσαι μόνο μου

Αν ήταν αλήθεια, αν ήσουν εσύ

Δεν πιστεύεις? Δεν πιστεύεις ότι θα το ήξερα?

Αμνησία! Κάθε ανάμνηση ξεθωριάζει μέχρι που εξαφανίζεται

Που πήγες?

Αμνησία, όλα και τίποτα

Δεν υπάρχει "εμείς" πια, είναι μια ξένη που κάποτε ήξερα

Τώρα ηρεμία για εμάς που

Κάποιοι έχουν ηρεμία μέσα τους

Πες μου τι έγινε?

Ποιοι αυτοί? Που πήγαν?

Και ήταν αρκετός? αρκετός?

Πότε πάγωσε η φωτιά?

Πότε άρχισε η καρδιά σου να χτυπάει πιο σιγά?

Όλη η μνήμη μου έχει φύγει πολύ μακριά από μένα,

Δεν είναι δίκαιο

Και το νιώθω σχεδόν ν' αρχίζει ν' αλλάζει

Μα πονάει πολύ, το αφήνω να φύγει

Τόσο κρύο μωρό μου, τρελαίνομαι

Δεν ξέρω γιατί με χρειάζεσαι μόνο μου

Αν ήταν αλήθεια, αν ήσουν εσύ

Δεν πιστεύεις? Δεν πιστεύεις ότι θα το ήξερα?

Αμνησία! Κάθε ανάμνηση ξεθωριάζει μέχρι που εξαφανίζεται

Που πήγες?

Αμνησία, όλα και τίποτα

Δεν υπάρχει "εμείς" πια, είναι μια ξένη που κάποτε ήξερα

Το ένιωθα σχεδόν ν' αρχίζει ν' αλλάζει

Μα μετά πονάει πολύ, το αφήνω να φύγει

Τόσο κρύο μωρό μου (τόσο κρύο) τώρα τρελαίνομαι

Δεν ξέρω γιατί με χρειάζεσαι μόνο μου

Αν ήταν αλήθεια, αν ήσουν εσύ

Δεν πιστεύεις? Δεν πιστεύεις ότι θα το ήξερα?

Έχω αμνησία, κάθε ανάμνηση ξεθωριάζει μέχρι που εξαφανίζεται

Που πήγες?

Αμνησία, όλα και τίποτα

Δεν υπάρχει "εμείς" πια, είναι μια ξένη που κάποτε ήξερα

Αμνησία, κάθε ανάμνηση ξεθωριάζει μέχρι που εξαφανίζεται

Που πήγες?

Αμνησία, όλα και τίποτα

Δεν υπάρχει "εμείς" πια, είναι μια ξένη που κάποτε ήξερα

Και δεν σε ξέρω πια

Όλα και τίποτα

Όλα και τίποτα

Είναι μια ξένη που κάποτε ήξερα

Αμνησία, αμνησία, αμνησία

Άντε, ξέσκισε με

Και ξανακάνε το αύριο

Παραλίγο να ξεχάσω ποια είσαι

Προσπαθώ να το ξεχάσω κάθε φορά που σε βλέπω

Πίστευα ότι μπορούσα να ζήσω χωρίς εσένα

Τώρα ξέρω πως σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι

Αυτό μετατρέπεται σε κάποιο είδος αμνησίας, σε κάποιο είδος αμνησίας, αμνησία

Οι αναμνήσεις ξεθωριάζουν

Πίστευα ότι μπορούσα να ζήσω χωρίς εσένα

Τώρα ξέρω πως σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι

Αυτό μετατρέπεται σε κάποιο είδος αμνησίας, σε κάποιο είδος αμνησίας, αμνησία

Οι αναμνήσεις ξεθωριάζουν

Γι' αυτό ξέσκισε με και ξανακάνω το αύριο

Παραλίγο να ξεχάσω ποιοι είμαστε

Θα σ' αφήσω να με τρελάνεις άλλη μια μέρα

Δεν είναι παράφρων αυτή η αγάπη? Παράφρων? Ναι....