Εξατμίζεται σε ένα κόκκινο σύννεφο
Σε μια από τις πολλές αγκαλιές της νύχτας
Με ανάγκη για προσοχή και αγάπη
Πολύ "Αν με αγαπάς κλάψε"
Για να ανταποδώσει κάποιος
Άξιζει να απολαύσεις τα καλοκαιρινά σου βράδια
Με ένα απλό "θυμάμαι"
Να σε βλέπω να νοικιάζεις ένα κιλό γρασίδι
Σε συνταξιούχους αγρότες και τις γυναίκες τους
Και δώρισε απλόχερα ωκεανούς
Και όλο και περισσότερα κύματα στους ναυτικούς
Μέχρι να ανακαλύψω όλες τις κρυψώνες σου
Χωρίς να μετανιώνω για την ευπιστία μου
Γιατί απο την αρχή
Είχα περισσότερη περιέργεια απο 'σένα
Είχα πολύ περισσότερη περιέργεια απο 'σένα
Και μετά μπλέκεσαι στα "Πώς είσαι" σου
Έκπληκτος από τα πιο ασυνήθηστα και άγρια μέρη
Όπως "Πώς νιώθεις φίλε μου, εύθραυστε φίλε μου?'
"Αν θέλεις μπορώ να σε φροντίζω για μια ώρα το μήνα"
"Ξέρεις ότι έχασα δύο παιδιά?"
"Κυρία μου, είστε μια γυναίκα που αποσπάται εύκολα"
Και ακόμα σκοτωμένος από την καλοσύνη σου
Την ώρα που στο όνειρο μου
Ένας χορευτής δεύτερης σειράς
Ταραζόταν για κάποιο μέλλον
Το παρόν με το τεράστιο στήθος της
Και η πρόσφατη καισαρική της τομή
Σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραία αν εκεί που τελειώνουν τα δάχτυλά μου
Να μπορούσε κάπως να ξεκινάει μία κιθάρα
Και μετά κάθεσαι στη μέση των αντίο σου
Ένιωσα λιγότερο κουρασμένος από 'σένα
Ήμουν πολύ λιγότερο κουρασμένος από 'σένα
Μπορούσα να πειράξω το παντελόνι της άγνωστης γυναίκας
Μέχρι να ανοίξει τέρμα το στόμα της
Θα μπορούσα να ζητήσω απο όποιο παιδί μου
Να μιλά άσχημα και δυνατά για 'μένα
Θα μπορούσα να ανταλλάξω την κιθάρα μου και το κράνος του
Για ένα ξύλινο κουτί που θα λέει "θα χάσουμε"
Θα μπορούσα να ρωτήσω πώς λέγεται ο σκύλος σου
Ο δικός μου λέγεται ελευθερία τον τελευταίο καιρό
Θα μπορούσα να προσλάβω έναν κανίβαλο καθημερινά
Να μου διδάξει την απόστασή μου από τα αστέρια
Θα μπορούσα να περάσω από πάρα πολλά κοράλλια
Για να φτάσω σε ένα μέρος που λέγεται αντίο
Και δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό
Να είμαι πιο μεθυσμένος από σένα
Να είμαι πολύ πιο μεθυσμένος από σένα