Αυτό το βράδυ μην με καλέσεις
Όχι απόψε πρέπει να βγω μ'αυτόν
Το ξέρεις δεν είναι δυνατόν
Εγώ θα το ήθελα,όμως έπειτα
μου έρχεται η επιθυμία για να κλάψω
.Ορισμένες αγάπες δεν τελειώνουν
Κάνουν έντονες διαδρομές
κι έπειτα ξαναγυρίζουν
Αδιαίρετες αγάπες,
άρρηκτες,
αχώριστες
Όμως φίλοι ποτέ
Για κάποιον που ψάχνεται σαν εμάς
Δεν είναι δυνατόν
Να μισήσεις ποτέ
κάποιον που αγαπιέται σαν εμάς
Φτάνει να χαμογελάς
Όχι,όχι μην κλαις
Αλλά όπως κι εγώ μην κλάψεις
Εσύ για μένα,είσαι πάντα μοναδική
Εξαιρετική,
πολύ φυσιολογική
Κοντινή κι ασυναγώνιστη,
άπιαστη,
ακατανόητη
Όμως φίλοι ποτέ
Γι'αυτόν που ψάχνεται σαν εμάς
Δεν είναι δυνατόν
Να μισήσεις ποτέ
κάποιον που αγαπιέται σαν εμάς
Θα ήταν ανώφελο
Ποτέ,
δεν θα περάσει ο καιρός
ποτέ Ποτέ,
ο χρόνος δεν θα νικήσει
Τον δικό μας καιρό δεν αναγνωρίζεις
Κι έπειτα συνέρχεσαι
Είναι ένα μαρτύριο που αξίζει να ζήσεις
Όμως απόψε μην μ'αφήσεις
Όχι απόψε μην βγεις μ'αυτόν
Ο δικός μας έρωτας είναι μοναδικός,
αξεπέραστος,
αδιαίρετος,
όμως φίλοι ποτέ ....................