Ги држев правилните луѓе надвор
а на грешните им дозволував да влезат
Имав ангел на милоста за да ме види низ сиве мои гревови
Имаше времиња во животот
кога полудував
Се обидував да исчекорам низ
болката
Кога ја изгубив прибраноста
и го допрев подот
Даа, мислев дека можам да заминам но не можев да излезам од вратата
Бев толку болен и изморен
од живеење во лага
Посакував да
умрам
(Рефрен)
Неверојатно е
како со едно трепнување конечно ја здогледуваш светлината
Неверојатно е
како пристига моментот кога знаеш дека ќе бидеш во ред
Неверојатно е
И ноќва кажувам молитва за очајните срца
Оној последен успех е Permanent Vacation
И колку високо би летал со скршени крилја?
Животот е патување а не дестинација
И единствено неможам да кажам што носи утрешниот ден
“Мора да научиш да лазиш
пред да се научиш да чекориш“
Но не можев да го слушам сиот тој правилен говор
Бев надвор на улицата
обидувајќи се да преживеам
гребејќи да останам жив
(Рефрен)
Затоа, од сите нас од Aerosmith
за сите вас
Каде и да сте, запомнете:
Светлината на крајот од тунелот
сте можеби вие!
Добра ноќ!